As many of you may know, on the morning of May 10th, 2015, Guru Maharaja was found having severe breathing difficulties and was rushed from Mayapur to the Intensive Care Unit (ICU) of a hospital in Kolkata. After spending a few days there, his lung infection and severe liver weakness were showing no sustainable signs of improvement. With his health condition deteriorating at an alarming rate combined with Guru Maharaja’s senior consulting doctor’s recommendation, he was airlifted on the 14th of May to Delhi’s specialized liver hospital by an emergency ICU air ambulance. Since then, he has been staying in the ICU of the given hospital.

Although at different times, Guru Maharaja has been in extremely critical health situations throughout the past 12 days, by Krsna’s mercy there are signs of recovery. He has had significant difficulties in getting his breathing pattern back to normal after having the breathing device removed, but fortunately in the last two days his breathing is gradually improving. After every few words, Guru Maharaja’s body requires him to take deep breaths. Physically, he looks very fragile and weak since for all the last 12 days he has been fasting, receiving only liquid nutrition.

In the midst of these external discomforts, Guru Maharaja is mentally very alert and conscious. There is a clicker with a Tulasi bead in his left hand and he is chanting constantly throughout the day and night. Srila Prabhupada’s chanting is constantly playing by his bedside. While undergoing such unimaginable conditions, it is a wonder how he is inspiring and caring for others. Read on to find out just how he does it.

Kolkatta Hospital, 12th May 2015
12:00 PM: While I was sitting with the other caregivers on the sixth floor of the hospital we felt a strong tremor, which lasted for around 35 seconds. We came out of the room and saw that there were people panicking. Many started running downstairs to evacuate the building. We rushed down to the Critical Care Unit (CCU) located on the first floor where Guru Maharaja had been admitted. We told Guru Maharaja, “It looks like there was another earthquake in Nepal.” Immediately, Guru Maharaja replied, “Find out how the devotees are doing and if there are damages in ISKCON properties.”

Delhi Hospital, 21st May 2015
9:00 AM: Today, I walked into the Intensive Care Unit (ICU) and there was a group of attending doctors and nurses who were having a discussion on Guru Maharaja’s further treatment plan. Just then, Guru Maharaja saw me and I understood that he was trying to say something from under the large and extremely uncomfortable respiratory mask, which was practically covering his entire face, except for his eyes. I told Guru Maharaja that the doctors strictly advised him not to speak and to only concentrate on his breathing. “Take a deep breath” I said. “There are many devotees outside the ICU who are there for you, doing all their best to get you back to normal. There are also thousands and thousands of devotees praying for you daily and many senior disciples are outside.” As soon as I mentioned this, he responded in a very fragile voice, “Make sure they get good prasadam and accommodation, and also get some prasadam for all these doctors and nurses.”

Delhi Hospital, 22nd May 2015
7:00 PM: This evening, while I was in the midst of a meeting with some devotees in the hospital cafeteria I received a call from the devotee doctor who was next to Guru Maharaja at that moment in the ICU. He was saying that Guru Maharaja wanted someone to read the 15th Chapter of Bhagavad Gita to the patient next to him who was about to leave the body. The same devotee doctor told me to please bring the Bhagavad Gita and read it for the patient who was about to go. Srila Prabhupada’s Mahamantra chanting machine was given to this patient and the Bhagavad Gita was read to him by one of Guru Maharaja’s disciples.

8:30 PM: The same devotee doctor called me again and said that Guru Maharaja, after 11 days, is going to sit on a chair. He said, “He is feeling much better now but he is still working on bringing back his breathing pattern to normal. So now, he is saying to bring counting clickers which should be given out to the doctors and nurses for them to start chanting.”

9:00 PM: I went back to my room, took a shower and freshened up.

10:10 PM: I entered the ICU and Iksvaku Prabhu was standing in front of Guru Maharaja along with a male nurse. Guru Maharaja was adjusting his head to see me from his bed. I noticed that he was trying to say something. Since his voice was still very fragile and as he was connected to many tubes and monitors, I went very close to him to hear what he wanted to say. “I was just praying to the deities to bless you” said Guru Maharaja. Immediately, my eyes welled up with tears. I controlled my emotions. I couldn’t help but think just how magnificent this personality is.

Here is a person who is literally fighting a war, trying to recover. Here is a person lying on an ICU bed, having multiple tubes connected all over his body, going through difficulty after difficulty, unimaginable physical pain and struggling, being in such a critical condition. His every next breath is an extremely concerted effort. Yet, he is thinking about prasadam arrangements for the devotees and the doctors. He is thinking about how to save a patient who is about to leave the body. He is giving out clickers to doctors and nurses, instructing the caregivers to teach them how to chant. He is selflessly praying for others. Despite his own pitiable health situation, Guru Maharaja is only caring about the welfare of others. The entire community of this specialized hospital in Delhi is enquiring about Guru Maharaja. From the admissions counter staff, to the security guards, and even to the cashiers, everyone is asking, “How is Swamiji?” One hospital staff expressed how he had a dream in which devotees came and encouraged him to read the Bhagavad Gita; today, he received his copy from us. Guru Maharaja’s constant care and magnanimity for saving conditioned souls despite the practically unbearable external discomforts that he is going through, is an unmistakably clear testament to his unconditional surrender to Srila Prabhupada.

We want to thank the devotees from around the world for their care through prayers, yagnas, kirtans, chanting, and all around devotional services rendered. Please maintain and increase your intense prayers for Guru Maharaja. All glories to Srila Prabhupada who has given us many commanders, one of whom is Guru maharaja, who are inspiring ISKCON and devotees worldwide. Thank you again for all your prayers and for your genuine care.

(From the diary of Maha Varaha Prabhu – Guru Maharaja’s Travelling Secretary)


Tamil Translation:

குரு மஹராஜரின் அந்தரங்க சேவகர்கள் மருத்துவ மனையின் தீவிர  சிகிச்சைப் பிரிவிலிருந்து விடுத்த தகவல்கள்:-

உங்கள் அனைவருக்கும் நன்றாகவே தெரியும், கடந்த மே 10 ஆம் தேதி 2015 அன்று குரு மகாராஜாவிற்கு கடுமையான மூச்சுத் திணறல் ஏற்பட்டு அவசர , அவசரமாக மாயாப்பூரிலிருந்து கொல்கத்தாவில் உள்ள மருத்துவ மனையின் அவசர சிகிச்சைப் பிரிவில் சேர்க்கப்பட்டது, உங்கள் அனைவருக்கும் நன்றாகத் தெரிந்த விஷயமே.அம்மருத்துவமனையில் சிகிச்சைப் பெற்றுக் கொண்டிருந்த சிறிது நாட்களிலேயே அவரது நுரையீரல் மற்றும் கல்லீரலில் எவ்வித  முன்னேற்றமும் தென்படவில்லை. அவரது உடல்நிலை தொடர்ந்து மோசமாகிக் கொண்டிருந்ததால், குரு மகராஜாவின் மூத்த மருத்துவரின் ஆலோசனைப் படி டெல்லியிலுள்ள நுரையீரல் சிறப்பு மருத்துவமனைக்கு 14 ஆம் தேதி மே மாதம் அவசர விமானத்தின் மூலம் கொண்டு செல்லப் பட்டார். அன்று முதல் இன்று வரை அவசரச் சிகிச்சைப் பிரிவில் சிகிச்சைப் பெற்று வருகிறார்.

கடந்த 12 தினங்களில் குரு மகராஜா  பல்வேறு வேலைகளில், அவரது உடல் நிலை , பல மோசமான நிலையை அடைந்து , பின்பு  பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் கருணையினால், குணமடைவதற்கான, அறிகுறிகள் தோன்றுகின்றன.  குரு மகராஜாவின்  செயற்கை சுவாசக்  குழாயினை அகற்றியப் பின்பு  குருவிற்கு சுவாசம் செய்வதற்கே சிரமப் படுகிறார். ஆனால் கடந்த 2 நாட்களாக படிப் படியாக சுவாசத்தில் முன்னேற்றம் காணப்படுகிறது.  ஒவ்வொரு வார்த்தை உச்சரிப்பிற்குப் பிறகும் குரு மகராஜாவின் உடலுக்கு நீண்ட பெரும் மூச்சு தேவைப் படுகிறது.  குருமகராஜா மிகவும் தளர்ந்தும், பலகீனமாகவும் உள்ளார்.  கடந்த 12 நாட்களாக “நீர்” போன்ற ஆகாரம் மட்டுமே  உண்கின்றார்.

இத்தனை அசௌகரியத்திற்கு இடையிலும்  குரு மகராஜா, மன ரீதியாகவும்,உணர்வு ரீதியாகவும், திடமாக உள்ளார்.  அவரது கைகளில் “துளசி மணி” பொருந்திய கிளிக்கரை இடது கையில் வைத்துக் கொண்டு இரவும், பகலும் தொடர்ந்து ஜெபம் செய்து கொண்டிருக்கிறார். ஸ்ரீல பிரபுபாதரின் ஜெபமும், அவரது படுக்கை அறையில் தொடர்ந்து ஒலித்துக் கொண்டு தான்  இருக்கிறது. இக் கடுமையான சூழ்நிலையிலும், அனைவரும் ஆச்சரியப்படும் விஷயம் என்ன வெனில், அவர் அனைவரையும் கவர்ந்து கொண்டும், கவனித்துக் கொண்டும் இருப்பதே ஆகும்.  இதோ அதற்குண்டான சில சாட்சிகள் உங்களின் பார்வைக்காக:-

கொல்கத்தா மருத்துவமனை, 12வது நாள் மே 2015 (12:00 மதிய வேளை)

நான் மற்ற சேவகர்களுடன் மருத்துவமனையின்,6-வது மாடியில் இருந்து கொண்டிருந்த போது, பலமான “பூமி அதிர்வு” ஏற்பட்டது.  இவை 35 வினாடிகள் தொடர்ந்து இருந்தது.  நாங்கள் அனைவரும் வெளியில் வந்து கவனித்த பொழுது மக்கள் பீதியுடன் அங்கும், இங்கும், ஓடினர்.  பலர் கீழ் தளத்தை நோக்கி ஓட்டம் பிடித்தனர்.  நாங்களும் முதலாவது மாடியிலுள்ள,குரு மகராஜ் தங்கியிருக்கும்,தீவிர சிகிச்சைப் பிரிவை நோக்கி ஓடினோம்.  நாங்கள் குரு மகாராஜாவிடம்  “மீண்டும் ஒரு பூகம்பம் நேபாளில் நடந்துள்ளது ” போல்  தெரிக்கிறது என்று கூறினோம். அதற்கு குரு மகாராஜ் உடனடியாக “நேபாளில் உள்ள பக்தர்கள் நலமுடன் இருக்கிறார்களா?”  அங்குள்ள இஸ்கான் கோயில்களுக்கும்,விக்ரஹங் களுக்கும் என்ன வாயிற்று? என்று வினவினார்.

டெல்லி மருத்துவமனை, 21-வது மே 2015 (9:00 காலைப் பொழுது)

நான் அவசர சிகிச்சைப் பிரிவிற்கு சென்ற பொழுது, அங்கே, மருத்துவர்களும்,செவிலியர்களும், குரு மகாராஜாவிற்கு அடுத்ததாக கொடுக்கப்படும் சிகிச்சையைப் பற்றி கலந்துரையாடிக் கொண்டிருந்தார்கள்.  அப்பொழுது குரு மகராஜா என்னைக் கண்டவுடன்  என்னிடம் ஏதோ கூற வருவது போல் தோன்றியது. அவரது முகத்தில் சுவாசத்திற்காக அணிவிக்கப் பட்டிருந்த சுவாச சம்பந்தமான முக மூடியானது அவரது கண்களைத் தவிர முகம் முழுவதையும் மறைத்திருந்தது, நான் குரு மகாராஜாவிடம் கூறினேன், “மருத்துவர்களின் ஆலோசனைப் படி தாங்கள் தற்போது எவரிடமும், பேசுவதற்கு அனுமதிக்கப் பட போவதில்லை.  மேலும் தாங்கள் சுவாச மிடுவதில் மட்டுமே கவனம் செலுத்துங்கள்.” என்றேன் மேலும், “தங்களுக்காக பல பக்தர்கள் அவசர சிகிச்சைப் பிரிவிற்கு வெளியில் நின்று கொண்டு, தங்களின் “உடல்  நலம்”   வேண்டி, பிரார்த்தனை செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.  பல்லாயிரக்கணக்கான பக்தர்கள் தங்களுக்காக ஜெபம்  செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.  மேலும் பல மூத்த சீடர்கள், தங்களைக் காண்பதற்காக வெளியில் காத்துக் கொண்டிருக்கின்றனர்”.  என்று நான் அறிவித்த உடனேயே, மிகவும் தளர்ந்த குரலில் குரு மகராஜா கூறினார்,”அனைவருக்கும் சிறந்த பிரசாதமும், தங்குவதற்குண்டான  வசதிகளும் செய்து கொடுப்பாயாக” என்றதும் மட்டுமல்லாது  , இங்குள்ள மருத்துவர்களுக்கும், அனைத்து செவிலியர்களுக்கும் பிரசாதம் கொடுப்பாயாக”  என்று கூறினார்.

டெல்லி மருத்துவமனை, 22-வது நாள்  மே 2015. (7:00 இரவுப் பொழுது)

மாலைப் பொழுதில் நான் சிற்றுண்டி விடுதியில் இருந்த பொழுது குரு மகராஜாவைக் கவனித்துக் கொண்டிருந்த மருத்துவரிடம் இருந்து அழைப்பு வந்தது. அந்த பக்த மருத்துவர் உடனடியாக குருமகராஜாவிற்கு எவராவது ஒருவர் பகவத் கீதையுடன் வந்து பதினைந்தாவது அத்தியாயத்தை, தனது அருகில் உள்ள மரணத் தருவாயிலுள்ள ஒருவருக்கு வாசிக்க வேண்டும். என்று குருமகராஜா விரும்புவதாகக் கூறினார்! அதே மருத்துவர், என்னிடம் தயவு செய்து பகவத் கீதையைக் கொண்டு வந்து மரணத் தருவாயில் இருக்கும் அந்த நோயாளிக்கு படிக்குமாறு மீண்டும் ஒரு முறை வேண்டினார்.  உடனே அந்நோயாளிக்கு ஸ்ரீல பிரபுபாதரின் “ஹரி” நாம ஜெப எந்திரமும்  வழங்கப்   பட்டு  குரு மகராஜாவின் ஒரு சீடர் மூலம் பகவத் கீதையும் வாசிக்கப் பட்டது.

8:30 (இரவுப் பொழுது) அதே பக்த மருத்துவர் மீண்டும் என்னை அழைத்து குரு மகராஜா 11 நாட்களுக்குப் பின்பு இருக்கையில் அமரப் போகிறார். தற்போது நலமுடன் உள்ளார்.  ஆனாலும், இன்னும் அவரது “சுவாசம்” சீராக வேண்டியுள்ளது. ஆகவே! அவர் “கிளிக்கரைக்”  கொண்டு வந்து அங்குள்ள மருத்துவர்களுக்கும், அனைத்து செவிலியர்களுக்கும் ஜெபிப்பதற்காக தர விரும்புகிறார். என்றார்.

இரவு 9:00 (இரவுப் பொழுது)

பிறகு  எனது அறைக்குச் சென்று, நான் நீராடி புத்துணர்வு பெற்றேன்.

இரவு (10:10)

நான் அவசர சிகிச்சைப் பிரிவின் உள்ளே நுழையும் பொழுது இஷ்வாகு பிரபு குரு மகராஜாவின் முன்பு, ஆண் செவிலியருடன் நின்று கொண்டிருந்தார்.  குரு மகராஜ் என்னைக் காண்பதற்காக தனது தலையைச் சற்றுச் சரி செய்து கொண்டிருந்தார். அவர் ஏதோ ஒன்றை என்னிடம் கூற முயற்சிப்பதை நான் உணர்ந்தேன், இன்னும் அவரது குரல் தளர்ந்து தான் இருந்தது. அதற்குக் காரணம், பல குழாய்களும், மானிட்டர்களும்,அவரது “வாயுடன்”  இணைக்கப்பட்டிருந்ததே  ஆகும். இதை உணர்ந்த நான் அவரது அருகில் சென்று அவர் என்ன பேச முயற்சி செய்கிறார், என்று கேட்டேன் “நான் விக்ரகங்களிடம் உன்னை ஆசீர்வதிக்கும் படி வேண்டினேன்”  என்று  குரு மகராஜா கூறியதைக் கேட்டேன். இதைக் கேட்ட மறுகணமே எனது “இரு கண்களிலும் நீர் ததும்பியது”  எனது உணர்ச்சிகளைக் கட்டு படுத்திக்கொண்டேன்.  என்னால் எந்த உதவியும் செய்ய முடியவில்லை. ஆனால் நமது குருமகராஜ் எந்த அளவிற்கு உயர்ந்த மனிதர் என்று எண்ண மட்டும் முடிந்தது.

இங்கே ஒருவர் உண்மையில் மீண்டும் சீராவதற்கு , போராடிக் கொண்டிருக்கிறார். இங்கே ஒருவர் அவசர சிகிச்சைப் பிரிவின்,படுக்கையில் படுத்துக்கொண்டு, தனது உடல் முழுவதிலும் குழாய்கள் இணைக்கப் பட்டு, கற்பனைக் கூட செய்ய முடியாத உடல் சம்பந்தமான வலியையும், வேதனை களையும் , துன்பம் மேல் துன்ப மாய் அனுபவித்துக் கொண்டு மிகவும் ஆபத்தான நிலையில் உள்ளார்.  அவர் மிகவும் முயற்சி எடுத்து தான் ஒவ்வொரு அடுத்த மூச்சையும் விடுகிறார்.  அவர், இச் சூழ்நிலையிலும்,மருத்துவர்களுக்கும்,பக்தர்களுக்கும் எவ்வாறு பிரசாதம் வழங்குவது என்று எண்ணிக் கொண்டும் ,   மரணப் படுக்கையில் இருக்கும் நோயாளியை எவ்வாறு காப்பாற்றுவது என்றும் எண்ணிக் கொண்டு  தான் இருக்கிறார்.  குரு மகராஜ் மருத்துவர்களுக்கும், அனைத்து செவிலியர்களுக்கும்  ஜெபம் செய்யும்  கிளிக்கர்களைக் கொடுத்து எவ்வாறு   ஜெபம் செய்வது என்று எனது சேவகர்கள் கூறுவார்கள்.என்கிறார்.

குரு மகராஜ் தன்னலம் இல்லாது மற்றவர்களுக்காக பிரார்த்திக்கின்றார். அவருடைய பரிதாபப் படத்தக்கக் கூடிய நிலையிலும் கூட மற்றவர்களின் நலன் விரும்பியாக உள்ளார்.  டெல்லியிலுள்ள அனைத்து மருத்துவ மனைகளிலும் குரு மகராஜாவின், நலன் பற்றியே வினவிக் கொண்டிருக்கின்றனர்.  மருத்துவமனையின் நுழைவாயிலிருந்து, பணியாளரிலிருந்து, மருத்துவமனை வாயில் காப்பாளர் களிலிருந்து, கேசியர்  வரைக் கேட்பதெல்லாம்  “சுவாமி ஜி எப்படி இருக்கிறார்”?  என்பதே ஆகும்.மருத்துவ மனையின் ஒரு பணியாளர் கூறினார் “அவரது கனவில் பக்தர்கள் சென்று அவரைப் “பகவத்கீதை” படிக்குமாறு, கூறியதாக”  இன்று அவர் எங்களிடம் இருந்து ஒரு “பகவத்கீதை”  யைப் பெற்றார்.  குரு மகராஜாவின் நிகரற்ற பொறுப்பும்,பெருந் தன்மையும், கட்டுண்ட ஆத்மாக்களை, வெளியிலிருந்து அவருக்குக் கிடைக்கும் தொல்லைகளையும் பொருட்படுத்தாது, செய்யும் சேவையானது  ஸ்ரீல பிரபு பாதரிடம்  சரணடைந்தது உண்மைதானா? என்பதற்கான ஒரு பரிட்சையே ஆகும். இது  குறித்து எவ்வித சந்தேகமும் இல்லை.

மேலும், பிரார்த்தனைகள்,யக்ஞாக்கள், கீர்த்தனங்கள், ஜெபங்கள், எல்லா விதமான பக்தித் தொண்டும் செய்த அனைத்து பக்தர்களுக்கும், நாங்கள் நன்றி கூற விரும்புகிறோம்.  தயவு செய்து உங்களது பிரார்த்தனைகளை அதிகரித்துக் கொண்டு செல்லுங்கள். எவரொருவர் நமக்கு நிறைய சேனாதிபதிகளைத் தந்துல்லாரோ  அத்தகைய ஸ்ரீல பிரபு பாதருக்கே! எல்லா புகழும் சேரட்டும்!

இஸ்கான் மற்றும் உலகலாவிய பக்தர்களை ஊக்கப்படுத்திக் கொண்டிருக்கும் சேனாதிபதிகளில் நமது குரு மகாராஜாவும் ஒருவரே!

உங்களது பிரார்த்தனைகளுக்கும், போலியில்லாத கவனிப்பிற்கும் மீண்டும் ஒருமுறை நன்றி கூறுகிறேன்.

(“மகா வராகா” பிரபுவின் தினக் குறிப்பு புத்தகத்திலிருந்து –குரு மகராஜாவின் பிரயாண-செயலாளர்.)


Hindi Translation: Maha Varaha Prabhu’s Diary

गुरु महाराज परवाह करते है – क्रिटिकल केयर ईकाई के एक सचिव के नोट्स:

हो सकता है आप में से कई जानते होंगें, 10 मई, 2015 के सुबह, गुरु महाराज सांस लेने में गंभीर कठिनाई महसूस करते पाये गये थे और उनको कोलकाता के एक अस्पताल के गहन चिकित्सा इकाई (आईसीयू) में मायापुर से ले जाया गया था। वहाँ कुछ दिन बिताने के बाद, उनके फेफड़े में संक्रमण और गंभीर यकृत की कमजोरी में सुधार की कोई स्थायी लक्षण नहीं दिख रहे थे। अपने स्वास्थ्य में खतरनाक दर से बिगड़ती स्थिति और गुरु महाराज के वरिष्ठ परामर्श डॉक्टर की सिफारिश से, उनको 14 मई के रोज एक आपातकालीन आईसीयू हवाई एम्बुलेंस द्वारा दिल्ली की विशेष जिगर अस्पताल में पहुंचा दिये गये थे। तब से, वे पहूंचाये गये अस्पताल के गहन चिकित्सा कक्ष में रह रहे है।

अलग अलग समय पर, गुरु महाराज पिछले 12 दिनों के दौरान अत्यंत गंभीर स्वास्थ्य स्थितियों में है, श्री कृष्ण की दया से उनके पुनःस्वस्थ होने के संकेत मिल रहे हैं। साँस लेने का उपकरण हटा लेने के बाद उनकी श्वास को वापस सामान्य करने में उनको बहुत कठिनाई हुई है। लेकिन सौभाग्य से पिछले दो दिनों में उनके श्वासमें धीरे-धीरे सुधार आ रहा है। हर शब्दों के बाद, गुरु महाराज के शरीर को गहरी साँस लेनी पडती है। वे पीछले 12 दिनों से केवल तरल पोषण प्राप्त करते हुए उपवास कर रहे है ईस वजह से शारीरिक रूप से, वह बहुत ही कमजोर और नाजुक लग रहे है।

इन बाहरी असुविधाएँ के बीच में, गुरु महाराज मानसिक रूप से बहुत सतर्क और जागरूक है। उनके बाएं हाथ में एक तुलसी मनके के साथ एक क्लिकर है और वह दिन भर और रात भर लगातार जप कर रहे है। श्रील प्रभुपाद का जप यंत्र लगातार उनके बिस्तर के पास बज रहा है। ऐसी अकल्पनीय स्थिति से गुजरते दौरान, यह एक आश्चर्य है की वे कैसे प्रेरणादायक है और दूसरों के लिए देखभाल कर रहे है। वे यह सब कैसे करते है यह जानने का लिए आगे पढ़े।

 

कोलकाता अस्पताल, 12 मई 2015

12:00: जबकी मैं अस्पताल की छठी मंजिल पर अन्य मददकर्ताओ के साथ बैठा हुआ था, हमने एक मजबूत कंपन को महसूस किया जो लगभग 35 सेकंड तक चली।  हम कमरे से बाहर आ गये और देखा की लोग डरे हुए है। कई लोगोने भवन खाली करने नीचे उतरना शुरू कर दिया। हम तुर॔त नीचे की ओर पहली मंजिल पर स्थित क्रिटिकल केयर यूनिट (सीसीयू) में पहुंचे जहां गुरु महाराज को भर्ती कराया गया था। हमने गुरु महाराज को बताया, “ऐसा लगता है की नेपाल में भी भूकंप हुआ है।”  इसके तत्काल बाद, गुरु महाराज ने कहा, “पता लगाएं की भक्त वहां कैसे है, क्या कर रहे हैं और इस्कॉन की संपत्ति को कोई नुकसान तो नहीं पहुंचा।”

 

दिल्ली अस्पताल, 21 मई 201509:00:

आज, मैं इंटेंसिव केयर यूनिट (आईसीयू) में चला गया जहां डॉक्टरों और नर्सों का एक समूह था जो गुरु महाराज की आगे के इलाज की योजना पर चर्चा कर रहे थे, तुरंत गुरु महाराज ने मुझे देखा। में समज गया की वे बड़े और बेहद असहज श्वसन मास्क जिसने व्यावहारिक रूप से उनकी आंखों को छोड़कर उसके पूरे चेहरे को कवर किया है, उसके नीचे से कुछ कहने की कोशिश कर रहे है। मैंने कहा, डॉक्टरों ने आपको बात नहीं करने के लिए और केवल अपने श्वास पर ध्यान केंद्रित करने के लिए सख्ती से सलाह दी है।  “एक गहरी साँस लो” मैंने कहा। “गहन चिकित्सा कक्ष के बाहर कई भक्त तुम्हें वापस स्वस्थ पाने के लिए अपनी पूरी कोशिश कर रहे हैं। वहाँ हजारों शिष्य तुम्हारे लिए हररोज प्रार्थना कर रहे हैं और कई वरिष्ठ शिष्य भी बाहर हैं।” मैं जैसे ही यह उल्लेख किया, उन्होंने एक बहुत ही कमजोर आवाज में जवाब दिया, “उनको अच्छा प्रसाद और आवास मिले यह सुनिश्चित करो, और यह कि इन सभी डॉक्टरों और नर्सों के लिए भी कुछ प्रसाद का ईन्तजाम करो।”

 

दिल्ली अस्पताल, 22 मई 2015:07:00

इस शाम को, जबकि मैं अस्पताल कैफेटेरिया में कुछ भक्तों के साथ एक बैठक के बीच में था,   मैं आईसीयू में  जो मुझे एक भक्त चिकित्सक का फोन आया जो उस पल गुरु महाराज के बगल में था। उन्होंने कहा कि गुरु महाराज चाहते है की उनके बगल में एक रोगी है जो शरीर छोड़ने ही वाला है उसके लिए कोई भगवद गीता का 15 वा अध्याय को पढ़े। के लिए किसी को चाहता था कि कह रहा था। वोही ही भक्त डॉक्टरने गीता लाने के लिए और जो रोगी जाने मरने वाला ही था में उसके लिए पढ़ने के लिए मुझे अनूरोध किया। श्रील प्रभुपाद का महामंत्र जप मशीन इस मरीज को दिया गया था और गीता गुरु महाराज के एक शिष्य ने में से एक ने उसे पढ़ा था।

 

08:30: वो ही भक्त डॉक्टरने फिर से मुझे बुलाया और कहा की गुरु महाराज, 11 दिनों के बाद, एक कुर्सी पर बैठने के लिए जा रहे है। उन्होंने कहा, “वे अब बेहतर महसूस कर रहे है, लेकिन वह अभी भी उनकी श्वास पैटर्नको पुनः सामान्य स्थिति में लाने  के लिए काम कर रहे है”। तो अब, वे गिनती करने के क्लीकर्स लाने के लिए कह रहे है जिसे डॉक्टरों और नर्सों को जप शुरू करने के लिए दिया जाय।

 

09:00: मैं वापस अपने कमरे में चला गया, स्नान किया और ताजा हुआ।

 

22:10: मैं गहन चिकित्सा कक्ष में प्रवेश किया और ईक्षावाकु प्रभु एक पुरुष नर्स के साथ-साथ गुरु महाराज के सामने खड़े थे। गुरु महाराज अपने बिस्तर से मुझे देखने के लिए उनके सिर का समायोजन कर रहे थे। मैंने देखा की वे कुछ कहने की कोशिश कर रहे थे। उनकी आवाज अभी भी बहुत कमजोर थी और वह कई ट्यूब और मॉनिटर से जोड़े गये थे, मुझे लगा की वे कुछ कहना चाहते थे, मैं उसे सुनने के लिए बहुत करीब चला गया। “मैं तो बस आप आशीर्वाद देने के लिए देवताओं से प्रार्थना कर रहा था” गुरु महाराज ने कहा। इसके तत्काल बाद, मेरी आँखोमें से आंसू आ गए। मैंने अपनी भावनाओं को नियंत्रित कीया। लेकिन मैं मदद नहीं, सोच भी नहीं सकता कितना शानदार व्यक्तित्व है।

यहाँ एक व्यक्ति है जो सचमुच एक युद्ध लड़ रहा है, ठीक करने के लिए कोशिश कर रहा है। यहाँ गहन चिकित्सा कक्ष के बिस्तर पर एक व्यक्ति, जिसके सारे शरीर पर कई ट्यूब जुड़ी हुई है, कठिनाई बाद कठिनाई से गुजरता हुआ, अकल्पनीय शारीरिक दर्द के साथ और संघर्ष करता हूआ, इस तरह एक गंभीर हालत में पडा हुआ है। उनकी हर अगले सांस एक अत्यंत ठोस प्रयास है। फिर भी, वह भक्तों और डॉक्टरों के लिए प्रसाद की व्यवस्था के बारे में सोच रहा है। वह सोच रहा कि एक मरीज जो शरीर छोड़ने के नजदीक है उसको कैसे बचाया जाय। वह डॉक्टरों और नर्सों को क्लीकर दे रहा है और कैसे मंत्र जप करना यह उन्हें सिखाने के लिए देखभाल करने वालों को निर्देश दे रहा है। वे दूसरों के लिए नि: स्वार्थ प्रार्थना कर रहे है। अपने ही दयनीय स्वास्थ्य स्थिति के बावजूद, गुरु महाराज केवल दूसरों के कल्याण के बारे में देखभाल कर रहे है। दिल्ली में इस विशेष अस्पताल का पूरा समुदाय गुरु महाराज के बारे में जांच कर रहा है। दाखिल काउंटर स्टाफ से लेकर सुरक्षा गार्ड तक, और यहां तक ​​कि कैशियर भी, हर कोई पूछ रहा है “स्वामीजी कैसे है?” अस्पताल के एक कर्मचारीने बताया की उसने एक सपना देखा था जिसमें एक भक्त आया और गीता पढने के लिए प्रोत्साहित कर रहा था, उसने हम से गीता की प्रतिलिपि प्राप्त की। व्यावहारिक रूप से असहनीय बाहरी असुविधाओं से गुजरने के बावजूद बद्ध आत्माओं को बचाने के लिए गुरु महाराज की निरंतर देखभाल और उदारता, श्रील प्रभुपाद के लिए उनका बिना शर्त आत्मसमर्पण करने के लिए निश्चय ही एक स्पष्ट आदेश है।

हम जप, प्रार्थना, यज्ञों, कीर्तन और प्रदान की गई भक्तिमय सेवा के माध्यम से उनकी देखभाल के लिए दुनिया भर के शिष्यों का शुक्रिया अदा करना चाहते हैं। को बनाए रखने और गुरु महाराज के लिए अपनी गहन प्रार्थना जारी रखें और बढाये। यह सब प्रभुपाद का कमाल है जिन्होंने हमें कई कमांडर दिया है जिनमें से एक हैं हमारे गुरु महाराज, जो दुनिया भर में इस्कॉन और भक्तों को प्रेरणा दे रहे है। आप सभी की प्रार्थना के लिए और आपकी वास्तविक देखभाल के लिए फिर से धन्यवाद।

(महा वराह प्रभु की डायरी से – गुरु महाराज के यात्रा सचिव)


Telugu Translation: Maha Varaha Prabhu’s Diary

గురుమహారాజు అందరిని ఆదరిస్తారు – సిసియు నుండి ఒక సెక్రటరీ వ్యాఖ్య  

మీలో చాలా మందికి తెలిసిన విధముగా గురుమహారాజు మే 10, 2015 న శ్వాస  తీసుకొనుటకు కష్టపడుతున్నట్లు కనిపించినారు. ఆయనను వెంటనే మాయాపూరు నుండి కోల్కత్త నందు ఒక ఆసుపత్రిలో ఐసియుకు తరలించినాము. అచ్చట కొన్ని రోజులు గడిపిన తరువాత ఆయన ఊపిరితిత్తుల వ్యాధి మరియు తీవ్రమైన కలేయ బలహీనతలు అన్నీ కలసి ఆయన నిభాయించుకొను పురోగతి సంకేతనములను చూపలేదు. ఆందోళన కలిగించే రీతిన క్షీణమవుతున్న ఆయన ఆరోగ్య స్థితి మరియు గురుమహారాజు పర్యవేక్షించు వైద్యులలో పెద్దవారైన డాక్టరు సలహా మేరకు ఆయనను మే 14న ఆకాశ మార్గమున ఒక అత్యవసర ఐసియు అంబ్యులెన్సు ద్వారా ఢిల్లీ నందు కాలేయ వ్యాధులకు ప్రత్యేకితమైన ఒక ఆసుపత్రి నందు చేర్చినారు. అప్పటినుండి ఆయన పైన చెప్పిన ఆసుపత్రి ఐసియు నందే ఉన్నారు.

గడిచిన 12 రోజులలో కొన్ని సమయములలో గురుమహారాజు మిక్కిలి క్లిష్టమైన ఆరోగ్య స్థితినందున్నప్పటికి కృష్ణ కృపచే పురోగతించే సంకేతములు కనిపించుచున్నవి. శ్వాసకు సహాయపడు పరికరమును తీసివేసిన తరువాత ఆయన శ్వాస తీరు మళ్ళీ మామూలు స్థితికి రప్పించుటకు చాలా సమస్యలు కలుగుచున్నవి. కాని అదృష్టవశాత్తు గడిచిన రెండు రోజుల నుండి ఆయన శ్వాస క్రమముగా మెరుగవుచున్నది. ప్రతి కొన్ని పదముల తరువాత ఆయన శరీరము లోతైన శ్వాసలు తీసుకోవలసిన అవసరమున్నది. గడిచిన 12 రోజుల నుండి ఆయన ఘనమైన ఆహారమును తీసుకొనక కేవలము ద్రవ్య రూపమున ఆహారమును పొందుచుండుట వలన శారీరికముగా ఆయన అత్యంత సున్నితముగా, బలహీనముగా కనిపిస్తున్నారు. 

ఈ విధమైన బాహ్యమైన అసౌకర్యముల మధ్యన, గురుమహారాజు మానసికముగా చాలా చురుకుగాను, చైతన్యవంతముగాను ఉన్నారు. ఆయన ఎడమ చేతిలో తులసి పూస ఉన్న ఒక క్లిక్కరు ఉన్నది. ఆయన పగలు రాత్రి నిరంతరము జపించుచున్నారు. శ్రీల ప్రభుపాదుల వారి జపము నిరంతరము ఆయన ప్రక్కన కొనసాగుచున్నది. ఊహింపలేని ఇటువంటి స్థితులయందు ఉంటున్నప్పటికి ఆయన ఇతరులకు ఏవిధముగా ప్రేరణనిస్తున్నారు, వారిని గూర్చి ఏవిధముగా శ్రద్ధ తిసుకుంటున్నారన్నది ఒక అద్భుతమైన విషయము. ఆయన ఏవిధముగా ఇవి చేస్తున్నారో తెలుసుకొనుటకు ఈ క్రింది వాటిని చదవండి.  

కోల్కత్త ఆసుపత్రి, మే 12,2015

మధ్యాహ్నం 12:00 గం.: ఆసుపత్రి ఆరవ అంతస్తు నందు నేను మిగతా సంరక్షకులతో కూడి కూర్చుని ఉండగా మేము ఒక బలమైన కంపనమును అనుభూతి చెందాము. అది దాదాపు 35 సెకన్ల వరకు కొనసాగినది. మేము గది లోపల నుండి బయటికి వచ్చాము. అక్కడ జనము భీతిల్లిపోవుట చూచాము. భవనమును ఖాళీ చేయుటకు వారందరు క్రిందికి పరుగెడుచున్నారు. మేము క్రిటికల్ కేర్ యూనిట్(CCU) నందు గురుమహారాజు చేరి ఉండిన మెదటి అంతస్తుకు పరుగుతీశాము. గురుమహారాజుతో మేము, “నేపాల్ లో మరొక భూకంపం వచ్చినట్లుగా కనిపిస్తుంది”, అని అన్నాము. వెంటనే గురుమహారాజు,” భక్తులు అక్కడ ఎలా ఉన్నారు మరియు ISKCON ఆస్తులకు ఏమైనా నష్టము కలిగిందేమో కనుక్కోండి”, అన్నారు.

ఢిల్లీ ఆసుపత్రి, 1 మే 2015  

ఉదయం 9:00 గం: ఈరోజు, నేను ఐసియు లోనికి నడిచి వెళ్ళాను. అక్కడ హాజరగు వైద్యుల బృందము మరియు నర్సులు అంతా కలిసి గురుమహారాజు కు మున్ముందు జరుగబోయే చికిత్స ప్రణాళిక గూర్చి చర్చించుకుంటున్నారు. సరిగ్గా అప్పుడే గురుమహారాజు నన్ను చూసినారు. గురుమహారాజు కళ్ళు తప్ప దాదాపు ముఖమంతా మూసివేసే అత్యంత అసౌకర్యముగాను,పెద్దదిగాను ఉండు శ్వాస పీల్చుకొను ముసుగు క్రింది నుండి ఆయన ఏదో చెప్పాలనుకుంటున్నారని నాకు అర్థమయినది. వైద్యులు ఆయనను అసలు మాట్లాడవద్దన్నారని, కేవలము ఆయన శ్వాస మీద ధ్యానము పెట్టవలెనని చెప్పినారని నేను చెప్పాను. “దీర్ఘముగా శ్వాస తీసుకోండి”, అని అన్నాను. “ఐసియు బయట మీకొరకు చాలా మంది భక్తులు ఉన్నారు. మిమ్మలను మామూలుగా చేయుటకు వారు చేయవలసిన దంతా చేయుచున్నారు. అంతేకాక ప్రతిరోజు మీ కొరకు ప్రార్థన చేయు వేలకు వేలు భక్తులు కూడా ఉన్నారు, ఇంకా చాలా మంది భక్తులలో అగ్రజులు బయట ఉన్నారు”. నేను ఇది చెప్పగానే, ఆయన చాలా సున్నితమైన కంఠముతో, ” వారందరికి మంచి ప్రసాదము, వసతి అందేలా చూడండి. అంతేకాక ఈ వైద్యులకు, నర్సులకు కొంచెం ప్రసాదమును తెప్పించు”, అని బదులిచ్చారు.

ఢిల్లీ ఆసుపత్రి, 22 మే 2015

రాత్రి 7:00గం : ఈ రోజు సాయంత్రము నేను ఆసుపత్రి భోజనశాల వద్ద కొంత మంది భక్తులతో ఒక సమావేశములోనుండగా ఆ సమయములో ఐసియునందు గురుమహారాజు ప్రక్కనే ఉండు వైద్యము చేయు భక్తుని నుండి నాకు ఫోను వచ్చినది. అతను గురుమహారాజు ప్రక్క పడక మీద మరణించబోతున్న రోగికి ఎవరైన భగవద్గీత పదిహేనవ అధ్యాయమును చదివి వినిపించమని గురుమహారాజు  అడుగుతున్నారని చెప్పినారు. అతనే నాకు భగవద్గీతను తెచ్చి మరణించబోవు ఆ రోగికి చదివి వినిపించమని చెప్పారు. శ్రీల ప్రభుపాదులవారి జప యంత్రము ఆ రోగికి ఇవ్వబడినది మరియు గురుమహారాజు శిష్యులలో ఒకరు అతనికి భగవద్గీతను చదివి వినిపించారు.

రాత్రి 8:30 గం: వైద్యుడైన ఆ భక్తుడే మళ్ళీ నన్ను పిలిచి, గురుమహారాజు 11 రోజుల తరువాత కూర్చీలో కూర్చుండబోతున్నారు అని చెప్పినారు. “ఆయన ప్రస్తుతము చాలా మెరుగ్గా ఉన్నారు. కాని ఆయన శ్వాస ప్రక్రియను సామాన్య స్థితికి తెచ్చుటకు ప్రయత్నిస్తున్నారు. అందుచేత ఇప్పుడు ఆయన జపమును లెక్కించు క్లిక్కర్లను తెచ్చి వైద్యులకు, నర్సులకు జపమును చేయుటకు ఇవ్వమని అడుగుచున్నారు”, అని నాతో అన్నారు.

రాత్రి 9:00గం: నేను నా గదికి తిరిగి వెళ్లి స్నానము చేశాను.

రాత్రి 10:10గం: నేను ఐసియు లోనికి ప్రవేశించేటప్పటికి ఇక్ష్వాకు ప్రభు ఒక మగ నర్సుతో కూడి గురుమహారాజు ఎదురుగుండా నుంచుని ఉన్నారు. గురుమహారాజు తన ప్రక్క మీద నుండి నన్ను చూచుటకు ప్రయత్నించుచున్నారు. ఏదో చెప్పుటకు ప్రయత్నించుచున్నారని గమనించాను. ఆయన కంఠము ఇంకా చాలా సున్నితముగా ఉండుటచేతను మరియు ఆయనను చాలా ట్యూబులు మరియు మానిటర్లకు జతచేసి ఉంచి ఉండుటచేతను ఆయన చెప్పిన దాని వినుటకు నేను ఆయనకు అత్యంత చేరువుగా  వెళ్ళినాను. “నిన్ను దీవించమని విగ్రహములను ప్రార్థించుచున్నానని”, గురుమహారాజు అన్నారు. వెంటనే నా కన్నులు నీటితో నిండాయి. నా ఉద్వేగములను నియంత్రించుకున్నాను.  ఈ వ్యక్తి ఎంతటి దయామయులని ఆలోచించుట తప్ప మరేది చేయలేకపోయాను.

కోల్కొనుటకు అక్షరాల ఒక యుద్ధమును పోరాడు వ్యక్తి ఇచ్చట ఉన్నారు. శరీరమంతా ఎన్నో ట్యూబులతో జతచేయబడి, ఒక సమస్య తరువాత ఇంకొక దాని గుండా ప్రయాణిస్తూ, ఊహకు అందని శారీరిక బాధను అనుభవిస్తూ, అవస్థలు పడుతూ క్లిష్టమైన స్థితినందు ఐసియు పడక మీద ఉన్న వ్యక్తి ఇచ్చట ఉన్నారు. ఆయన ప్రతి తరువాతి శ్వాస మిక్కిలి కూడుకుని చేయు యత్నము. అయినప్పటికి ఆయన భక్తులు మరియు వైద్యుల  ప్రసాదము ఏర్పాట్ల గురించి ఆలోచిస్తున్నారు. మరణించబోతున్న ఒక రోగిని ఏవిధముగా కాపాడవలెనని ఆలోచిస్తున్నారు. వైద్యులకు, నర్సులకు క్లిక్కర్లను పంచిపెడుతున్నారు. వారికి ఏవిధముగా జపించవలెనో బోధించమని సంరక్షకులను ఆదేశిస్తున్నారు. ఆయన స్వార్థరహితముగా ఇతరుల కొరకు ప్రార్థిస్తున్నారు. గురుమహారాజు తానే హృదయవిదారకమైన  ఆరోగ్య స్థితినందున్నప్పటికి, ఆయన కేవలము ఇతరుల సంక్షేమము కొరకు శ్రద్ధ తీసుకొంటున్నారు. ఢిల్లీ నందు గల ఈ ప్రత్యేకిత ఆసుపత్రి సంఘమంతా గురుమహారాజుని గూర్చి అడిగి తెలుసుకుంటున్నారు. భర్తి చేసుకొను కౌంటరు దగ్గర నుండి భద్రతా సిబ్బంది వరకు ,ఇంకా రుసుము కట్టించుకొను వారు సహితము, అందరు,”స్వామీజీ ఎలా ఉన్నారు?”, అని అడుగుతున్నారు. ఆసుపత్రి సిబ్బందిలో ఒకరు తనకు స్వప్నములో భక్తులు వచ్చి భగవద్గీత చదవమని ప్రేరేపించారని వ్యక్తము చేశారు. ఈ రోజు అతను మా వద్ద నుండి తన భగవద్గీత ప్రతిని పొందాడు. గురుమహారాజు భరించుటకు సఖ్యము కాని బాహ్య అసౌకర్యముల గుండా పయనిస్తున్నప్పటికి ఆయన బద్ధ ఆత్మలను కాపాడుటకు చూపు నిరంతర శ్రద్ధ, దయ శ్రీల ప్రభుపాదులవారి పట్ల ఆయనకున్న అవ్యాజ్యమైన శరణాగతికి అమలమైన పారదర్శకపు నిదర్శనములు.

ప్రపంచమంతట ఉన్న భక్తులు వారి ప్రార్థనలు, యజ్ఞనములు, కీర్తనలు, జపము మరియు అన్ని రకముల భక్తియుక్తసేవల ద్వారా చూపిన ఆదరణకు మేము కృతజ్ఞతలను తెలియజేయవలెననుకుంటున్నాము. దయచేసి గురుమహారాజు కొరకు మీ తీవ్ర ప్రార్థనలను కొనసాగించండి, పెంచండి. మనకు శ్రీల ప్రభుపాదుల వారు ఎంతో మంది సేనాధిపతులను ఇచ్చినందుకు ఆయనకు సర్వ జయములు. అందులో గురుమహారాజు ఒకరు. ఆయన ప్రపంచమంతట ISKCON కు మరియు భక్తులకు ప్రేరణనిస్తున్నారు. మీ ప్రార్థనల కొరకును మరియు మీ స్వచ్ఛమైన ఆదరణ కొరకును తిరిగి కృతజ్ఞతలు తెలియజేయుచున్నాము.

(మహావరాహ ప్రభు డైరీ నుండి – గురుమహారాజు తో ప్రయాణించు సెక్రటరి)